ദുബായ് : ഇങ്ങിനെയും ഒരു യാത്രാ വിവരണം

ഭാഗം ഒന്ന്   : യാത്രാ ഒരുക്കം

ഏറെ നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പിന് ശേഷം ഗള്‍ഫിലേക്കുള്ള വിസ ശരിയായി . വിസ കയ്യില്‍ കിട്ടുന്നത് വരെ എങ്ങിനെ എങ്കിലും ഒന്ന് ഗള്‍ഫിലോട്ട് കയറി പോയാ മതി എന്ന ചിന്താഗതിയിലായിരുന്നു എത്രെ നാളാചിട്ടാ ഇങ്ങിനെ തേരാ പാരാ നടക്കാ !! എനിക്ക് പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ല പക്ഷെ നാട്ടുകാര്‍ക്കാന് നമ്മള്‍ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നത് കണ്ണില്‍ പുടിക്കാത്തത് (ദുഷ്ടന്മാര്‍) ഇതായിരുന്നു ആ നശിച്ച കേരളത്തില്‍ നിന്നും എങ്ങിനെ എങ്കിലും ഒന്ന് കയറികിട്ടിയാല്‍ മതി എന്ന ചിന്ത വച്ച് പുലര്‍ത്താന്‍ കാരണം . വിസ കയ്യില്‍ കിട്ടിയപ്പോള്‍ പിന്നെ പോവാനുള്ള ആവേശം കുറഞ്ഞു വരുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു ശങ്ക എന്നെ പിടികൂടി . വീട്ടില്‍ നിന്നും ടിക്കറ്റ്‌ എടുക്കാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ഒരു മാസത്തിനുള്ളില്‍ പോയാ മതിയല്ലോ ! . എന്റെ  ഉത്തരത്തിനു മറുപടിഎന്നോണം അടുക്കളയില്‍ നിന്നും ഒരു അശരീരി ഉമ്മയാണ് ... നീയല്ലേ ഗള്‍ഫ്‌ ഗള്‍ഫ്‌ എന്ന് പറഞ്ഞു ചാടി കളിച് നടന്നിരുന്നു ഇപ്പൊ എന്ത് പറ്റി,ഞാന്‍ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല (ഞാന്‍ അങ്ങിനെയാണ് ആവശ്യമുള്ളപ്പോള്‍ ഒരക്ഷരം മിണ്ടില്ല ,,, ഹീ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ ) . പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട് ആ ഫോണ്‍ വന്നത് വിസ അയച്ചു തന്ന കുടുംബക്കാരനാണ് എത്രെയും പെട്ടെന്ന് കയറണം വൈകി വന്ന പിന്നെ പ്രശനമാണ് . പിന്നെ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല ടിക്കറ്റ്‌ എടുക്കാന്‍ നേരെ ട്രാവല്സിലോട്ട് പോയി ചെര്പുലശേരിയിലെ എല്ലാ ട്രവേല്സും കയറി ഇറങ്ങി എവിടെയും രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ ടിക്കറ്റ്‌ ശരിയാക്കാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു , കാശ് കൂട്ടി കൊടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു നോ രക്ഷ , ഞാന്‍ നിരാശനായി എന്റെ നിരാശ കണ്ട്‌ മനസ്സ് അലിഞ്ഞ ട്രാവല്സുകാരന്‍ പറഞ്ഞു കോഴിക്കോട് പോയാ ചിലപ്പോ കാര്യം നടക്കും അവിടെ അവിടെ എയര്‍ലൈന്‍സിന്റെ ഓഫീസുകളുണ്ട് അവിടെ പോയി നോക്ക് ഉറപ്പൊന്നും ഇല്ല . പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല ഞാനും എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരനും കൂടി നേരെ കോഴിക്കോട്ടേക് തിരിച്ചു , നട്ടുച്ച നേരത്ത് അവിടെ എത്തി വിശന്നു വയറു കാളുന്നു , വിശപ്പിനെ വകവെക്കാതെ നേരെ എയര്‍ ഇന്ത്യ എക്സ്പ്രസ് ഓഫീസിലോട്ട് തിരിച്ചു , അവിടെ എത്തിയ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണ് തള്ളി പോയി കറന്റ്‌ ബില്‍ ഫൈന്‍ കൂടാതെ അടക്കാനുള്ള ലാസ്റ്റ് ദിവസമേ ഞാന്‍ ഇങ്ങിനെ ഒരു തിരക്ക് കണ്ടിട്ടുള്ളൂ . അങ്ങിനെ മനസ്സില്ല മനസ്സോടെ ഞാനും നീണ്ട നിരയുടെ കൂടെ നിന്നു . നേരം ഒരു മൂന്ന് മണിയായി ലൈനിന് ഒരു അനക്കവുമില്ല കുറച് നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തൊട്ടു മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ആളോട് ചോദിച്ചു കുറച് നേരം നിന്നാലും രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ പോവാനുള്ള ടിക്കറ്റ്‌ കിട്ടും അല്ലെ ? അയാളുടെ മറുപടി കേട്ട് ഞാന്‍ വിബ്രംബിച്ചു പോയി . നീ ആ റേഷന്‍ കാര്‍ഡ്‌ പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ആളുകളെ കണ്ടോ അവരൊക്കെ അടുത്ത മാസത്തേക്കുള്ള മണ്ണെണ്ണ ബുക്കിംഗ് സോറി ടിക്കറ്റ്‌ ബുക്കിംഗ് ആണ് മോനെ അത് തന്നെ കിട്ടാനില്ല . ഞാന്‍ ചോദിച്ചു വല്ല വഴിയും ഉണ്ടോ രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ അവിടെ എത്തണം അല്ലെങ്കില്‍ ആകെ പ്രശ്നമാ അയാള്‍ പറഞ്ഞു ഇത്രേം അര്‍ജെന്റ്റ് ഉണ്ടായിട്ടാ നീ ഈ റേഷന്‍ കടയില്‍ വന്നു നിക്കനത് കുറച് അപ്പുറത്ത് ഇന്ത്യന്‍ എയര്‍ലൈന്‍സിന്റെ ഓഫിസ് ഉണ്ട് അവിടെ പോയാ മണ്ണെണ്ണയും ഗോതമ്പും കിട്ടും വേഗം അവിടേക് പൊക്കോ പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല നേരെ ഇന്ത്യന്‍ എയര്‍ലൈന്‍സിന്റെ ഓഫീസിലോട്ട് അവിടെ ചെന്നപ്പോലും ഉണ്ട് അത്യാവശ്യം തിരക്ക് അങ്ങിനെ അവിടെത്തെ ടിക്കറ്റ്‌ കൌണ്ടറില്‍ ചെന്ന് സെപ്റ്റംബര്‍ രണ്ടിന് ഒരു ടിക്കറ്റ്‌ വേണം എന്നാവഷ്യപെട്ടു വേണമെങ്കില്‍ സെപ് പത്തിന് ടിക്കറ്റ്‌ ഉണ്ട് വേണോ എന്നയാള്‍ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി ഞാന്‍ അയാളെ എന്റെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു ബോധിപിച്ചു അപ്പോള്‍ ആ ദുഷ്ട്ടന്‍ പറഞ്ഞു എല്ലാവരും ഓരോ പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെ ഉള്ളവരാടോ നിനക്ക് വേണമെങ്കില്‍ മാനേജറെ പോയി കാണ് അവിടെ പോയിട്ടും കാര്യമൊന്നും ഇല്ല എന്നാലും മാഡം വിചാരിച്ചാ ചിലപ്പോ നടക്കും . അങ്ങിനെ മാഡത്തിന്റെ റൂമിലോട്ട് ഞങ്ങള്‍ പോയി മാഡതിനെ കണ്ട ഞങ്ങളുടെ മൂഡ്‌ കമ്പ്ലീറ്റ് പോയി ഒരു മാതിരി കോളനി പ്രസിഡന്റ്‌ ലുക്ക്‌ (സുകുമാരി സ്റ്റൈല്‍ ) . ഞാന്‍ മാഡതിനോട് എന്റെ അവസ്ഥ വിവരിച്ചു കൊടുത്തു മാഡം വിസയും പാസ്പോര്‍ട്ടും വാങ്ങി , വിസ നോക്കിക്കൊണ്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു ഇത് കയ്യില്‍ കിട്ടിയിട്ട് കുറെ ദിവസമായല്ലോ ഇപ്പോലാണോ ബോധം വന്നത് , ഞാന്‍ ഒരു പുളിങ്ങാ ചിരി ചിരിച്ചു എന്റെ ചിരിയുടെ സൗന്തര്യം കണ്ടിട്ടാണെന്ന് തോനുന്നു മാഡം പറഞ്ഞു രണ്ടു ദിവസതിനോന്നും കിട്ടില്ല വേണമെങ്കില്‍ അഞ്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഒരു ടിക്കറ്റ്‌ ഉണ്ട് അത് എന്റെ റിസ്കില്‍ തരാം അന്ജെങ്കില്‍ അഞ്ചു ഞാന്‍ ഓക്കേ പറഞ്ഞു . സെപ് അഞ്ചിനു ടിക്കറ്റ്‌ ഒക്കെയാകി ഞാന്‍ വീടിലേക്ക് മടങ്ങി . ഇനി ബാകി അഞ്ചു ദിവസമേ ഉള്ളൂ ഒന്നിനും സമയമില്ല എന്തൊക്കെ ചെയ്തു തീര്‍ക്കാനുണ്ട് കുടുംബ വീടിലും അയല്‍പക്കത്തും ഒക്കെ യാത്ര പറഞ്ഞു തീരണമെങ്കില്‍ തികയില്ല അഞ്ചു ദിവസം ,പിന്നെ ഡ്രസ്സ്‌ എടുക്കണം ഒന്നിനും സമയം തികയാത്ത അവസ്ഥ , ആത്യാവശ്യം യാത്ര പറയേണ്ടവരോടെക്കെ ഒരു നാലാം തിയ്യതി വൈകിട്ടോടെ യാത്ര പറഞ്ഞു തീര്‍ത്തു വൈകുന്നേരം ഞാന്‍ വീടിലോട്ട് മടങ്ങി നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങുന്നേ ഉള്ളൂ എന്തോ അന്നത്തെ വൈകുന്നേരത്തിനു പതിവില്ലാത്ത ഒരു ശാന്തത ഉള്ളത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി . പിറ്റേ ദിവസം രാത്രി എട്ടു മണിക്കാണ് ഫ്ലൈറ്റ് കോഴിക്കോട് ട്ടു ഷാര്‍ജയാണ് പോവേണ്ടത് ദുബായിലോട്ടാനെങ്കിലും ടിക്കറ്റ്‌ കിട്ടിയത് ഷാര്‍ജയിലോട്ടാണ് . രാത്രി കുടുംബക്കാരുടെ ഒരു ബഹളമായിരുന്നു ഒരു പന്ത്രണ്ടു മണിയായപ്പോള്‍ ആരോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ആ കുട്ടി പോയി കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ നാളെ യാത്ര ചെയ്യനുല്ലതല്ലേ .. ഞാന്‍ പോയി കിടന്നു , ഉറക്കം വരുന്നില്ല ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ല എനിക്ക് ഒരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല നാടും വീടും കുടുംബവും കൂടുകാരെയും വിട്ടു പോവുന്നതിന്റെ വിഷമമാവുമോ ഹേയ്‌ അല്ല എന്ന് പറയാന്‍ എന്റെ മനസ്സ് ശ്രമിച്ചു ,ഞാന്‍ മറിഞ്ഞും തിരിഞ്ഞും കിടന്നു നോക്കി ഉറക്കം വരുന്നില്ല നേരം വെളുക്കാറായപ്പോള്‍ ചെറിയ മയക്കം പിടിപെട്ടിരുന്നു പെട്ടെന്ന് വാതിലില്‍ ആരോ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു , ഉമ്മയാണ് . അഞ്ചു മണിയായി എണീക്ക് ഇപ്പൊ പോയാലെ നല്ല പോത്തിറച്ചി കിട്ടൂ . ഗള്‍ഫിലെ കുടുംബകാര്‍ക്ക് കൊണ്ട് കൊടുക്കാനുല്ലതാണ് ആദ്യമായിട്ട് പോവുകയല്ലേ എന്തെങ്കിലും കൊണ്ട് പോയാലെ കുടുംബക്കാരെ ഒക്കെ കയ്യില്‍ എടുക്കാന്‍ പറ്റൂ ഞാന്‍ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ എണീച്ചു അങ്ങാടിയിലോട്ട് നടന്നു അങ്ങാടിയിലോട്ട് ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ ഉണ്ട് ആ സമയത്ത് ഓട്ടോ കാത്തു നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ല ഞാന്‍ നടന്നു വെളിച്ചം വെക്കുന്നതെ ഉള്ളൂ , റോഡിനു ഇരു വശത്തും പച്ച വിരിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന നെല്പാടങ്ങള്‍ അനുരാഗ വിലോചിതനായി നില്‍ക്കുന്ന ചന്ദ്രന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ കൂടുതല്‍ സുന്തരിയായത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി എന്നും ഇറച്ചി വാങ്ങാന്‍ പോയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് ചിന്തിച്ച നിമിഷം ! ഞാന്‍ ഇറച്ചി കടയില്‍ പോയി അഞ്ചു കിലോ പോത്തിറചിക് ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്തു , എന്നെ പോത്താക്കിയ സന്തോഷത്തില്‍ കടക്കാരന്‍ വേഗം കശ്നങ്ങലാകി എനിക്ക് പായ്ക്ക് ചെയ്ത് തന്നു . വീട്ടിലെത്തിയ ഞാന്‍ ഇറച്ചി അവരെ എല്പിച്ചതിനു ശേഷം പിന്നെയും കിടക്കാന്‍ പോയി , ആരോ പറയുന്നത് കേട്ടു ഈ സമയത്ത് ഇനി എന്ത് ഉറക്കം അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞത് കുടുംബക്കാരനായ ഒരു എക്സ് ഗള്ഫറാന് ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ ഇന്നുംകൂടിയല്ലേ പറ്റൂ ഈ സമയത്ത് ഒക്കെ

ഉറങ്ങാന്‍ അവിടെ പോയാല്‍ ഇതൊന്നും പറ്റില്ലല്ലോ ഇത് കേട്ടു എന്റെ ഉള്ള ഉറക്കം പോയി . വൈകിയിട്ട് എട്ടു മണിക്കാണ് ഫ്ലൈറ്റ് ഉച്ചക്ക് മൂന്നു മണിക്കെങ്കിലും വീട്ടില്‍ നിന്നും പുറപ്പെടണം എന്നാലേ എയര്‍ പോര്‍ട്ടില്‍ അഞ്ചു മണിക്കെങ്കിലും എത്തൂ , ഉച്ചക്ക് മൂന്ന് മണി വരെ നടന്നതൊക്കെ പിന്നെ യാന്ത്രികമായിരുന്നു ,മനസ്സില്‍ കുറ്റബോധം വന്നാല്‍ പിന്നെ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ യാന്തൃകമായിരിക്കുമല്ലോ ! അങ്ങിനെ ആ സമയം അടുത്തു. മൂന്ന് മണിയായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പോവാന്‍ വേണ്ടി റൂമില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി ഉമ്മയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നു ഉമ്മയുടെ കരിച്ചില്‍ കണ്ടു കുടുംബത്തിലെ സ്ത്രീകളും ഒരു കമ്പനിക്ക്‌ കരയാന്‍ കൂടി കൊടുത്തു , എത്രെ ശ്രമിച്ചിട്ടും എനിക്ക് കരച്ചില്‍ വരുന്നില്ല.അങ്ങിനെ എല്ലാവരോടും സലാം പറഞ്ഞു . മനസ്സു നിറയെ സ്വപ്നങ്ങളും എടുത്താല്‍ പൊന്താത്ത ബാഗും എടുത്തു ഞാന്‍ പുറത്ത് എന്നെ കാത്തു കിടന്നിരുന്ന അബുവിന്റെ വെളുത്ത അമ്ബാസിടര്‍ കാറില്‍ കയറി ശോക മൂക മായാ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ നിന്നും പെട്ടെന്ന് ഒരു ചേഞ്ച്‌ ഒരു സെന്റി ഫിലിം കണ്ടു ഇറങ്ങി നേരെ രാജമാണിക്യം ഫിലിം കാണാന്‍ പോയത് പോലെയായിരുന്നു എയര്‍പോര്ട്ടിലേക്കുള്ള അബുവിന്റെ കാറിലെ യാത്ര ഫുള്‍ കോമഡി , ഇവിടെ കോമഡി അവിടെ കരച്ചില്‍ ആ ഹ ഹാ . അത് പിന്നെ അങ്ങിനെയേ വരൂ എന്നെ കൊണ്ടാക്കാന്‍ വരുന്നവരൊക്കെ ഇത് എത്രെ കണ്ടതാ . അങ്ങിനെ ഞാന്‍ കൃത്യ സമയത്ത് തന്നെ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ എത്തി ചേര്ന്നു . സെക്യൂരിറ്റി ഗേറ്റില്‍ പാസ്പോര്‍ട്ടും ടിക്കെറ്റും കാണിച്ചു കൊടുത്തത് സെക്യൂരിറ്റി പാസ്സ്പോര്‍ട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി എന്റെ മുഖത്തേക്കും നോക്കി ഹാവൂ ഭാഗ്യം പാസ്പ്പോര്‍ട്ടില്‍ എന്റെ ഫോട്ടോ തന്നെ എന്നെ അകത്തേക് കടത്തി വിട്ടു . ( തുടരും )